zondag 25 september 2016 Het tactiele atelier van kunstenaars in de openbare ruimte. Rondleiding in de tentoonstelling Private Tag en performance Nick Steur.

Voor de tentoonstelling Private Tag werkten curatoren Isabelle De Baets en Hendrik Tratsaert het idee uit van ‘taggen’, een spoor nalaten. Voor taggers en street artists is de openbare ruimte hun atelier. Vijftien hedendaagse kunstenaars gaan aan de slag op de site van Raversyde en doorkruisen ze met een verbluffend visueel resultaat. Ze combineren dit met ‘trench art’, kunst die soldaten maakten in de loopgraven. Zowel vroeger als nu is ‘de hand van de kunstenaar’ tastbaar en zichtbaar.

De kunstenaars nodigen je uit om een verrassend circuit te ‘lopen’ langsheen tal van paden, tunnels over bunkers en andere kruispunten, waar ze hun signatuur nalieten. De betere tactiele, handmatige kunst is terug van nooit weggeweest. Die wordt tijdens de duur van de expo verweven met interventies en creaties van performers en muzikanten in dezelfde ‘état d’esprit’. Met o.a. Patrick Van Caeckenbergh, Heidi Voet, Nicolas Floc’h, Sarah Vanagt, Dolores Bouckaert, Katrien Vermeire, Mira Albrecht, Maria Degrève, Performing Objects (Kristof Van Gestel).

Splitting Concrete

Performer Nick Steur maakt graag het onmogelijke mogelijk. Speciaal voor Private Tag verdiept hij zich in een facet van het steenhouwen, namelijk het ‘kloven’ van een grote steen. Hij heeft zich technieken eigen gemaakt die de bijzondere en beladen plek Raversyde even in een ander daglicht moeten stellen. Voor de ogen van het publiek demonstreert hij zijn poging tot het splijten van een grote steen op een specifieke plek.

Ateliers Het atelier van de kunstenaar is in alles de tegenpool van de expositieruimte waar hij/zij na het verrichten van de artistieke arbeid terecht komt. In het atelier wordt het werk opgezet, leeft, denkt, werkt en rust de kunstenaar. Het is als een soort ‘inner room’, waar we slechts bij gelegenheid eens kunnen binnenkomen, anders dan de ‘showroom’ waar het werk tijdens tentoonstellingen openlijk klaar staat voor bezoek. Telkens geeft de kunstenaar onontkoombaar dingen bloot in een ‘atelier’, het onaffe krijgt er alle plaats in de vorm van probeersels, aanzetten, lege glazen, maar ook gedachtegangen, arden van ideeën en dialoog. Het is een uniek stukje territorium met eigen wetten en afspraken en hoeft niet altijd in de vorm van een gebouw of een plek te zijn. Met BILDNIS gaan we op zoek naar de verschillende vormen van ‘atelier’, waarbij ontmoeting centraal staat: ons traditionele idee van een werkplek, maar ook in een keuken, in een museum, in een huis, op straat of in de tuin…