2013#2

vr 03.05 / Koen van Synghel, Joannes Késenne, Sofie Verdoodt, Vaast Colson - melancholie in de kunst

Vrijdag 3, zondag 12 mei, zondagen 2 en 9 juni 2013

Lezingenreeks rond melancholie in de kunst o.a. met Koen van Synghel, Joannes Késenne, Sofie Verdoodt, Vaast Colson

2_lezingen

Voor dit seizoen lieten we ons inspireren door de weemoed, het mistroostige, de zwaarmoedigheid van onbestemd verdriet. We vertoeven voor deze reeks lezingen in melancholische sferen en gaan aan de slag om van de lentemoeheid een opportuniteit te maken. Al deze lezingen gaan tevens door op unieke, bijzondere plekken die reeds uitzonderlijk gestemd zijn.

#1 Vrijdag 03.05.2013 Lezing over de leegte van de architectuur door Koen Van Synghel Norbertijnenkapel, Kaatsspelplein, Gent - 19:30

Naar aanleiding van de tentoonstelling ‘Sacrale Stilte’ (Sofie Cloet) brengt architect Koen Van Synghel een lezing in de Norbertijnerkapel in Gent. Koen Van Synghel is zowel criticus als zelf architect. Het scheppen van betekenisvolle plaatsen voor kunst is voor hem één van de belangrijkste activiteiten.  Kritiek plaatst architectuur in een kader van reflectie om het wezen ervan beter te begrijpen, maar tegelijkertijd is ‘plaats geven’ aan schilder- en beeldhouwkunst, video, theater, literatuur, poëzie, en zelfs architectuur, ook een vorm van betekenis ontsluiten en toekennen. Een constante bij het ontwikkelen van een scenografie is het ontsluieren van de intrinsieke kenmerken van een tentoonstellingsruimte. Door deze kwaliteiten te koppelen aan een discrete doch pregnante ruimtelijke ingreep geënt op het programma van de tentoonstelling of voorstelling, wordt een tijdelijke ruimte beoogt die de artefacten doet spreken. Scenografie is derhalve een uitgelezen vorm van een architecture parlante.

#2 Zondag 12.05.2013 Lezing over melancholie door Joannes Késenne D'Apostrof, Pastoriestraat 59, Meigem - 11:00

Melancholie is een sleutelbegrip in de westerse cultuurgeschiedenis. Tal van thematentoonstellingen in de laatste decennia leggen daar getuigenis van af. Zo zien we de melancholie als één van de lichaamssappen en temperamenten in de geneeskunde, als onvermogen tot kennis in de filosofie, als sterrenbeeld Kronos/Saturnus in de astrologie, als zondig acedia bij de middeleeuwse monnik in de religie, als spleen in de poëzie van Baudelaire, als polyfonie en fado, als manisch-depressiviteit, als Unheimlichkeit in de psychoanalyse, als motief van Dürer tot Kapoor in de beeldende kunst. Dit melancholisch verlangen heeft – van de antieke tijd over de romantiek tot in onze postmoderniteit – het geloof in het artistiek genie gevoed.

Joannes Késenne is lector aan de Provinciale Hogeschool Limburg en doctoreerde op een proefschrift binnen de Psychologie over melancholie in het werk van Giorgio de Chirico.

#3 Zondag 02.06.2013 Performance door Vaast Colson Villa De Olmen, Nieuwstraat 83, Wieze - 15:00

Het Turkse begrip ‘hüzün’ staat voor een soort melancholie die de schrijver Orhan Pamuk verwoordt als “een stemming gedragen door werelds falen, lusteloosheid en geestelijk lijden. Het betreft een gevoel waar we allen mee geconfronteerd worden, gekenmerkt door een diep spiritueel verlies dat niettemin gepaard gaat met vertrouwen in het leven: een gemoedstoestand die zowel levensbevestigend als ontkennend is.

De artistieke praktijk van Vaast Colson is meer gericht op het procesmatige dan op het afgewerkte eindproduct. Veeleer dan kunstobjecten te presenteren in een daartoe bestemde ruimte, drukt hij zich uit door ‘acties’ die al dan niet in een residu uitmonden. In die acties moeten de conventies van de kunst(markt) er vaak op speelse wijze aan geloven. Vaast Colson (°1977) ontleende het begrip “hüzün” als titel voor een expo, die fetisjistisch, groothartig, onbeschroomd, zelfs aandoenlijk maar doeltreffend was. Zevenendertig diepdonkere tekeningen inventariseren een mistroostige periode (oktober 2009 - mei 2010) in het leven van de kunstenaar. Ze lijken op nachtelijke opnames van sterrenhemels maar zijn gemaakt in een hoekje van zijn studio. Voor de tentoonstelling ‘La joie de se perdre’ werden ze terug tentoongesteld, op zondag 2 juni voert de kunstenaar ook een performance uit.

#4 Zondag 09.06.2013 Lezing over Sergei Paradjanov, door Sofie Verdoodt Cinema de Keizer, Neerstraat 11, Lichtervelde - 11u

Sergei Paradjanov was een Armeense filmregisseur die een significante bijdrage geleverd heeft aan de filmkunst. Met zijn eigen hoog symbolische cinematografische stijl raakte hij in de problemen met de socialistische richtlijnen, waardoor hij meermaals vervolgd en opgesloten werd in de USSR. Zijn films werden streng gecensureerd en raakten slechts moeilijk verspreid, maar kenden desondanks een grote populariteit onder vooraanstaande cineasten zonder Federico Fellini, Michelangelo Antonioni, Andrei Tarkovsky en François Truffaut. Na de lezing kan u aansluiten bij de vertoning van 'Shadows of our forgotten ancestors', een van de hoogtepunten uit het oeuvre van Paradjanov.

Sofie Verdoodt is professor aan de uGent binnen de Vakgroep Kunstwetenschappen en artistiek leider bij Art Cinema OFFoff. In haar lezing zal zij het verhaal brengen van het bewogen leven van Sergei Paradjanov en diens oeuvre toelichten. In de namiddag kan u eveneens aansluiten voor de vertoning van de filmscreening 'Shadows of our forgotten ancestors'.