12 maart 2016 Ensor en de film - lezing door Patrick Vanslambrouck

4 voorstellingen - deel 4

Met een exclusief programma besteden we aandacht aan dit rijke erfgoed en slaan de Stichting Henri Storck, BILDNIS_forum voor kunst en de Kunstacademie aan Zee de handen in elkaar met een selectie filmvoorstellingen. Vier zaterdagochtenden krijgen we een unieke blik op de bewegende kunst van Henri Storck in het intieme kader van de Klas in CultuurCentrum De Grote Post.

De films zijn opgesteld in vier reeksen rond een specifiek thema (Oostende - sociale betrokkenheid - kunstenaars - Ensor en de film), waarbij tijd is voorzien voor duiding en ontmoeting. Voor wie de films al vaak gezien heeft: een mooie herinnering; voor wie deze films een eerste kennismaking worden: een ware ontdekking!

Lezing over James Ensor en de film

Patrick Vanslambrouck, (Oostende, °1953); industrieel ingenieur, leraar technische vakken (Kon. Technisch Atheneum 1 in Oostende) op rust, kreeg op zeer jeugdige leeftijd zijn ‘filmdoop’ bij het zien van ‘De Schat van Oostende’ van Henri Storck en kwam als losse medewerker van het filmjournaal ‘West-Vlaamse Actualiteitenfilms’ [WAF] in contact met Storck naar aanleiding van een reportage over zijn film ‘Permeke’ (1985). Hij leende zijn stem voor de biografische film ‘Henri Storck Ooggetuige’ (Robbe de Hert, 1986) en verzorgde in 1997 de Nederlandstalige uitgave van de ‘Oeuvrecatalogus van Storck’ (auteur: Jacqueline Aubenas), uitgegeven door de Provincie West-Vlaanderen. Hij is eveneens beheerder van het Henri Storck Fonds. De zomerse film ‘Kunstenaarsreünie van 1945’ wordt eveneens vertoond (onder andere met Léon Spilliaert, Paul Delvaux, Edgard Tytgat en zijn vrouw Maria, Luc en Paul Haesaerts.

praktische informatie

Tijdstip zaterdag 12 maart 2016 om 11:00

Locatie De Klas, CultuurCentrum De Grote Post Hendrik Serruyslaan 18A, 8400 Oostende

Prijs 6 euro per persoon (voor leden en niet-leden / handling via Uitloket inbegrepen)

Inschrijven via Uitloket Hendrik Serruyslaan 18A, 8400 Oostende 059/33.90.00 - uit@oostende.be - www.uitinoostende.be Openingstijden: maandag tot vrijdag van 10.00 tot 18.00 uur zaterdag van 14.00 tot 18.00 uur

Storck Comme à Ostende

“We verlangen naar licht en het licht is onze dochter” (Nous avons faim de lumière et la lumière est notre fille). Zo poneerde James Ensor het graag in één van zijn vele barokke uitspraken. En Henri Storck, cineast en vriend van de schilder, voegde er aan toe: "Dat licht, ze is de dochter van alle Oostendenaars!" Daarover waren de beeldende kunstenaar en de cineast in wording het roerend eens: de schittering van het licht aan de Noordzee is buitengewoon. Soms zo verraderlijk heftig dat de gemeten diafragma-instelling tijdens het draaien van zijn eerste films in zijn geboortestad Oostende zonodig moest worden bijgesteld. Deze beelden, eerst in 9 1/2 mm in 1927 gedraaid, waren niets anders dan vrije stijloefeningen over zijn leefbiotoop Oostende (in wintertijd op zijn mooist!). In dat opzet werd hij mede gestimuleerd door de drie Oostendse schilders (met naast Ensor: Spilliaert en Permeke) om de zee nu ook ‘in beweging’ te vatten, en niet in het ‘bevroren beeld’ van een klassiek marineschilderij. Opvallend daarbij is dat ook andere surrealistische kunstenaars rond diezelfde periode - en zonder elkaars medeweten - hun stad in beeld brachten: Berlin (1927, Walter Ruttmann) en A propos de Nice (1930, Jean Vigo). Voor de surrealisten was film dè nieuwe kunstvorm, waarbij ze met de technische mogelijkheden van montage en trucage hun avantgardestijl uitermate konden aanscherpen. Het was bovendien het middel bij uitstek om de ‘intieme’ betekenis van de dingen (die we anders misschien niet zouden waarnemen) bloot te leggen.

Voor een paar jaren vroeg een Vlaamse krant aan zijn cultuurredacteurs een keurlijst van ‘Belgische’ kunstenaars op te stellen. Ensor (°1860), Storck (°1907), Arno (°1949, zanger) - alle drie baanbrekend in hun artistieke discipline - kregen elk een ereplaats in de lijst toebedeeld. En ook de rebelse Jacques Brel (°1929), die oorspronkelijk Ostende (in zijn tekst en titel) in plaats van Amsterdam meegaf aan zijn lied over (de dronken matrozen in) de haven. Een moeilijk te combineren rijmschema besliste uiteindelijk anders over die titel. En ook: Brel werd niet in Oostende geboren…

Patrick Vanslambrouck (2015)